De enorme groei van kleine, lokale bierbrouwerijen en de vraag van de consument om meer te weten van de herkomst van eten en drinken biedt kansen in de Nederlandse hopteelt. Vooral naar aromatische hoppen is vraag. Een artikel van Marjan voor Boerderij Vandaag die onder meer sprak met David Henrich, voorzitter van de stichting Hopteelt Nederland. Een gedeelte van het artikel.

De termen ‘Nederlands, streek of lokaal’ doen het uitstekend. Kleine bierbrouwerijen spelen hier op in. Lokaal bier is hip en happening en kleine bierbrouwerijen schieten als paddenstoelen uit de grond. Meer dan 400 microbrouwerijen telt Nederland nu, en velen hebben interesse voor lokaal gekweekte hop. Vooral moderne bieren met aromatische hop zijn populair, waarbij het hop het bier de smaak geeft als het aan het einde van het kookproces wordt toegevoegd. De bloemen van de vrouwelijke plant, de hopbellen, bevatten naast etherische oliën ook alfazuren (verbindingen uit de harsklieren) die helpen bier te conserveren en er een bittere smaak aan geven. In de biermarkt wordt steeds meer gebruik gemaakt van verse, aromatische hoppen.

Dit geeft reële kansen voor de hopteelt als alternatief voor boerenbedrijven, meent David Hendrich, eigenaar van Eijkenrode Bier BV en voorzitter van de Stichting Hopteelt Nederland. De stichting wil de hopteelt grootschalig van de grond krijgen als nieuwe agrarische bedrijfstak en denkt aan een coöperatieve opzet. Recent zijn hopkwekerijen opgezet in Gelderland, Amsterdam en Drenthe. David Hendrich. “De uitdaging is hop te verwerken en te verkopen.” Gulpener bier is de enige Nederlandse bierbrouwer die zelf, al sinds de jaren 90, hop verbouwt in Reijmerstok (L). Gulpener oogst in september met hulp van 200 vrijwilligers. De hopbellen die die dag handmatig zijn geplukt hangen een paar uur later in een reuze theezak in de brouwketel en zijn in de supermarkt als tarwebier met verse hop terug te vinden.

Hoe de hop verdween uit Nederland
De meeste hop komt uit Duitsland, Slovenië, Nieuw Zeeland en de Verenigde Staten, maar ooit was Nederland een hopland. Met name de hop die rondom ‘s Hertogenbosch werd verbouwd stond in heel Europa bekend om de goede kwaliteit. De hopteelt verdween in de 20e eeuw toen de Nederlandse hoptelers qua kwaliteit en prijs niet konden concurreren met grootschalige hopgebieden in de rest van Europa. Bierhistorici menen echter dat hopteelt hier verdwenen is uit gierigheid. Om meer winst te maken verzwaarden de hopkwekers in de negentiende eeuw hun zakken met afval zoals takken, met een een slechte reputatie als gevolg.